BOEKEN.

(Er zijn aardig wat boeken verschenen, doch slechts enkele historisch echt interessante authentieke boeken betreffende Limburg uit mijn collectie (Duitsland, België, Engeland, Nederland) zijn hier afgebeeld, met de aantekening dat de boeken uit mijn collectie die ik in mijn boekwerken Geef Limburg terug! en Militaria-Limburgensia: Het Limburgsche Bondscontingent 1842-(1867) vermeld heb, hier achterwege heb gelaten).

Het allereerste [zeldzame] boekje waarin het Deutschlandlied (Duits volkslied, met impliciete vernoeming van Limburg in het eerste couplet) staat afgedrukt. Het boekje stamt uit 1842 en is een Zwitsers (!) boekje met Duitse volkse liederen. August Heinrich Hoffmann von Fallersleben heeft dit Lied der Deutschen in 1841 geschreven op muziek van de componist Joseph Haydn. Het eerste Deutschland über alles couplet heeft natuurlijk niks van doen met wat de Nazis ervan gemaakt hebben. Het is een verheffing van gevoelens voor het dierbare vaderland en geen imperialistische strijdkreet, waar de Duitsche Bond anno 1841 ook mijlenver van verwijderd was. Ons Limburg dat in 1839 bij de Duitsche Bond kwam, markeerde toen 1 van de uiterste grenzen van de Duitsche Bond. Limburg wordt vermeld in het Duitse volkslied, iets om trots op te zijn [in het koningshuislied van Nederland dat voor Nederlands volkslied versleten wordt, wordt Limburg totaal niet genoemd.....tot zover het begrip volkslied].

Verfassung des Deutschen Reiches alias Reichsverfassung uit 1849 als bijlage bij het de krant Frankfurter Journal. Het origineel van deze grondwet (ooit op een veiling aangeboden) bestond uit losse bladen. Dit was de grondwet voor een op te richten eenheidstaat Duitsland vanuit de Duitsche Bond dat de Nationalversammlung (met Limburgse afvaardiging) in elkaar geflanst had en een week na het aftreden van de Limburgse separatistenbaron werd gepubliceerd. Op de onderste afbeelding staat Limburg vermeld dat samen met Luxemburg volgens de nieuwe grondwet 3 zetels in het Staatenhaus (parlament) zou krijgen. Dit was overigens een ander systeem dan in de tijd van de Bundestag (vooraf aan 1848) en de Nationalversammlung (1848/1849). De Limburgse vertegenwoordiger baron Jan Lodewijk van Scherpenzeel-Heusch heeft deze nieuwe Duitse grondwet (Reichsverfassung) ondertekend, een act waar we als Limburgers trots op zouden moeten zijn (net als dat we in het Duitse volkslied vermeld worden (in het hollandse koningshuislied dat doorgaat voor Nederlands volkslied met geen letter vermeld) en dat oostelijke Limburgers aan de wieg stonden van de staat België), ware het niet dat de massa van de Limburgers hier nog nooit van gehoord heeft! Hoe is het toch mogelijk! Waanzin! [In geval van de Duitse grondwet: was het een afgevaardigde uit de Randstad geweest die het ondertekend had, dan had heel (b)lerend Nederland zijn naam moeten oplepelen tijdens geschiedenisles]. Deze nieuwe grondwet die ook voor Limburg zou gelden (sowieso niet de Nederlandse grondwet!!!) is door de contrarevolutie in 1849 niet in praktijk gebracht geworden.

Ambtelijke uitgave uit 1853 van de parlementsdrukkerij van de Nationalversammlung in Frankfurt am Main betreffende de Kriegsverfassung (oorlogsgrondwet) uit 1822 en de latere aanvullende Bundesbeschlüße (Bondsbesluiten = Bondswetten). Ook het besluit voor de oprichting van het Luxemburgsch-Limburgsche Bondscontingent staat hierin vermeld.

Stenographischer Bericht über die Verhandlungen der deutschen constituirenden Nationalversammlung zu Frankfurt am Main. Hrsg. (hergestellt) auf Beschluss der Nationalversammlung durch die Redactions-Commission und in deren Auftrag von Franz Wigard, Frankfurt a. M., Bd. (Bände = Delen) 1-5: 1848, Bd. 6-9: 1849.

Een MUST in elke Limburgs huishouden, voor eenieder die zich op en top Limburger voelt. De originele authentieke 9-delige verzameling boeken uit 1849 met de protokollen (woordgetrouwe notulen door een groot team notulisten, die voor het bordes van de voorzitter zaten) van het Duitse parlement (over de jaren 1820-1849), waarin de onafhankelijkheidsverklaring van Limburg staat! Deze uitgave hier is beschadigd en deel 1 van een nieuwe kaft voorzien, waardoor ik het tegen een zeer gunstige prijs heb kunnen kopen. Maar de trots is er niet minder om!

Een Denkschrift (zeg maar aanbevelingsschrijven) uit 1848 van drukker/uitgever, journalist en auteur Heinrich Ludwig Brönner uit de stad waar het Duitse parlement zetelde (Frankfurt am Main), waarin hij de posities van Willem II en de Duitsche Bond weergeeft, met in de bijlagen brieven van grote heren uit handel en industrie van Venlo en Roermond. Omdat uit de inhoud blijkt dat deze verschenen is nadat de Duitsche Bond reeds in juni een uitspraak over Limburg had gedaan, diende deze allicht om het parlement in de tweede discussie over de Limburgse kwestie in november van gedachten te doen wisselen. Daarmee wijkt deze denkschrift af van de mij tot dan toe bekende, die ik ook in mijn boek Geef Limburg terug! heb afgedrukt.

Duits boekje Deutsche Vierteljahrs Schrift van J.G. Cotta uit 1844 (dus vier jaar voor de onafhankelijkheidsverklaring van Limburg): Limburg en Luxemburg vormen de meest westelijke Duitse bondsstaten. In dit boekje en nog drie uitgaves werden alle Duitse bondsstaten voorgesteld.

Das Erste Deutsche Parlement uit 1849 is een boekje dat werd geschreven door parlementarier Heinrich Rudolf Constanz Laube (1806-1884), tevens schrijver en theaterdirecteur. Het boekje heeft het formaat van een half A4tje en bestaat uit drie delen. Hierin bespreekt Laube de revolutie en de daaruit voortvloeiende Nationalversammlung in 1848/1849. Het is een trotse bijzonderheid dat ook Limburg met enkele bladzijden vereert wordt in dit tijdgetuigeboekje uit de hand van een schrijver die deel was van de revolutie en de Nationalversammlung. Het laat zien dat (het piepkleine) Limburg wel degelijk een rol heeft gespeeld in die voor de Duitse historie belangrijke woelige periode! In mijn boek Geef Limburg terug! wordt ook duidelijk waarom Limburg om meerdere reden zo interessant en belangrijk was voor de Duitsers.

Het boekje van de Limburgse separatistenbaron uit 1849 na de teleurstelling van het niet in de praktijk brengen van soevereiniteit van Limburg.

Het ontwerp van de Nederlandse Grondwet in 1840 is vanuit Limburgs perspectief nog interessanter dan de grondwet zelf, omdat het laat zien hoe men van hollandse zijde door het vervangen van het woord rechten (toen: regten) door het woord betrekkingen probeerde de indruk bij het volk te wekken dat de binding van Limburg met de Duitsche Bond (het staatshoofd der Nederlanden, toen Willem I, opgelegd door de grootmachten en eeuwig geldig, zie art. 5 van de Wiener Schlußakte) van losse aard zou zijn. Een verplichting als losse binding verkopen om maar vooral Limburg als een puur Nederlandse provincie te kunnen hanteren (zich belachelijkerwijs beroepend op art. 4 van het Verdrag van Londen 1839 dat alleen ten aanzien van Belgie geldt en niet t.a.v. de Duitsche Bond) i.p.v. een soevereine Duitse staat die alleen aan het staatshoofd gebonden is (op grond van het door 'holland' 'toevallig vergeten' art. 5 (toetreding tot de Duitsche Bond) van voornoemd verdrag). Nationaal kon men met deze onzin wegkomen, maar internationaal niet. Het gegeven dat de Limburgers niet mochten deelnemen aan de verhandeling over deze grondwet staaft de onzinnige hollandse wergave van zaken, omdat de Limburgers namelijk Duitsers waren! Dit feit (met in werking treding van art. 5 van het Verdrag van Londen trad namelijk ook de Bundesverfassung voor Limburg in werking!) wordt zelfs door Limburgse en Nederlandse historici volledig genegeerd. Ronduit abject en laks. Onacceptabel en niet verdedigbaar.