de droom van een onafhankelijk limburg
 

WELKOM

IN HET BRONSGROEN EIKENHOUT:

LIMBURG

 


Inleiding: de bittere noodzaak voor een site over de ware, door de Hollanders bewust verzwegen, Limburgse geschiedenis. (gebaseerd op keiharde feiten!)

 

Limburgers: Nederland is niet ons land, Limburg is ons land. Op deze website leest u wat de 'Hollanders' u welbewust verzwijgen in de geschiedkunde, om separatistische neigingen zoals bij onze voorvaderen te ondermijnen. Limburg is sinds 1848 (met terugwerkende kracht sinds 1839) de jure een soevereine staat (onomstotelijk feit, geen luchtbel!), doch heeft deze status onterecht in de praktijk nooit verkregen. Macht is namelijk voor recht gegaan. Pure discriminatie! (ja, ook DAT is discriminatie). Limburg is de facto gekoloniseerd gebied (zoals Duitsland en Japan beiden Amerikaans protectoraat vormen....u gelooft dat niet, wilt u zich dan svp even verdiepen in de (directe) naoorlogse geschiedenis van beide landen, dankuwel, btw: er is nooit een vredesvedrag getekend met beide landen (alleen onvoorwaardelijke overgave), zoals in 1919 met het Verdrag van Versailles). Deze site schudt de Limburgers eens grondig wakker met FEITEN. Absurd dat Limburgers zo weinig interesse tonen voor de WARE eigen geschiedenis, dan waren ze allang genezen van 'Oranje boven' en zouden de 'Holland über alles'-visie niet volgen plus zouden ze Belgen niet als de door Hollanders ons ingepraatte mislukte Nederlanders zien en Duitsers niet als eveneens door Hollanders ons erin geramde ex-Nazis, want de Belgen en Duitsers zijn onze ware broeders en zusters (KEN uw eigen geschiedenis!). De Goebelsche Gleichschaltung door Holland werkt perfekt, veel Limburgers zijn helaas dom genoeg de Hollandse visie voor ware koek te slikken. Die ware Limburgse geschiedenis vindt u niet in de reguliere verheerlijkte 'niks aan de hand' geschiedenisboeken (met weggemoffelde zwarte bladzijden uit de historie), die geschoeid zijn op de Hollandse leest en wier auteurs hun eigen status verlaagd hebben tot geschiedkundige 'kopieer en plakwerk'-meelopers van de incorrecte Hollandse visie. Net zoals uitvinders en ontdekkers tegen de stroom inzwommen (en daarmee vernieuwde inzichten gaven!), doet de auteur van het standaardwerk Geef Limburg terug! dat eveneens. Durf u open te stellen voor de bewust verzwegen waarheid, waarvan een deel hier (met FEITEN gestaafd welteverstaan, zie ook menupunt Collectie separatisme) vermeld wordt (het overige vindt u in mijn boek Geef Limburg terug!). Probeer van u af te schudden dat de overheid altijd gelijk heeft of 'wel gelijk zal hebben'. Zwarte bladzijden in de Nederlandse geschiedenis worden waar mogelijk verzwegen. Daar waar belangen zijn, is de waarheid ver te zoeken. Dat belang is dat Limburgers zich Nederlanders MOETEN voelen (ondanks dat Limburg drie keer (1815, 1839 en 1867) door de grootmachten bij Nederland werd gevoegd (zonder instemming volk)), daarom zijn er geen aparte geschiedenisboeken op school voor Limburg ('wiens' geschiedenis NIET de Gouden Eeuw is (Limburg behoort pas sinds 1815 tot Nederland), maar 'wiens' geschiedenis WEL deels Belgisch is (1830-1839 maakten we deel uit van de Belgische historie) en Duits (1839-1867 maakten we deel uit van de Duitse historie))! Welke Limburger kent al zijn eigen geschiedenis? Maar de Hollandse kent men wel! Absurd toch! Vraag een Limburger welk gebouw op de 2-euromunt van Duitsland uit 2015 staat en nauwelijks iemand zal het weten, terwijl dit nota bene het belangrijkste gebouw uit de modernere Limburgse geschiedenis is!

 

Mijn suggestie voor de vlag van een politieke partij voor een onafhankelijk Limburg.

De naam Limburgse Separatistische Liga is een eerbetoon aan de 1840-er Limburgsche Separatistische Beweging en de 1920-er Limburgsche Liga. De Limburgsche Separatistische Beweging en de Limburgsche Liga waren de voornaamste Limburgse separatistische bewegingen en verzetsgroepen uit de verzwegen Limburgse historie.

In memoriam 1848 refereert aan het jaar waarin Limburg, door toedoen van separatistenleider en afgevaardigde voor Limburg baron Jan Lodewijk van Scherpenzeel-Heusch, door de Duitsche Bond tot onafhankelijke staat werd verklaard, deze soevereiniteit echter nooit in de praktijk verkregen heeft en aldus geen legale provincie van Nederland is en kan zijn.

In het boek Geef Limburg Terug wordt deze onrechtvaardigheid uitgebreid uiteengezet en juridisch bewezen dat Limburg in feite een onafhankelijke staat is (de facto Nederlands gekolonialiseerd gebied, de jure onafhankelijk) en aldus soeverein behoort te zijn.

 

(vlag-animatie is te gebruiken als screensaver cq. beeldschermbeveiliging: met rechter muisknop klikken op de vlag en dan 'opslaan als', voor instellen als beeldschermbeveiliging: even googelen voor een (overigens eenvoudige) uitleg voor uw eigen windows of mac).

 

2019: FUEN bestaat 70 jaar. FUEN = de internationale overkoepelende organisatie voor autochtone minderheden (--> meer dan 400 in Europa!), die in Parijs in 1949 het levenslicht zag en die momenteel meer dan 90 Europese regio's steunt die streven naar onafhankelijkheid of autonomie.

Het verlangen naar onafhankelijkheid is dus niet bepaald 'achterlijk' en al helemaal niet illegaal, zoals niet-ingewijden ons gemakshalve en manipulatief willen doen geloven om vooral het uiteenvallen van het land tegen te gaan en de eigen positie veilig te stellen! Alleen de toepassing van geweld is illegaal, maar dat het ook mogelijk is om op geweldloze wijze volledig legaal naar onafhankelijkheid te streven laten regio's als Schotland, Catalonië, Vlaanderen, Beieren etc. zien en onverlet voorgaande is het natuurlijk steeds een kwestie van lange(re) adem. Mensen die het onafhankelijkheidsstreven niet begrijpen, doen er goed aan om zich eerst eens (diepgaander) bezig te houden met de ware (eigen) Limburgse historie (niet de officiële pro-Hollandse geschiedenisboeken dus) en het thema an sich, vooraleer maar wat in het luchtledige te roepen/schrijven. Separatisme laat zich niet wegroepen of wegschrijven.

 

 

Gevleugelde Limburgse uitspraak:

‘Een Limburger is op de eerste plaats een Limburger, (dan pas een Nederlander), maar nooit een Hollander.’

 

Limburg's sportieve trots Dumoulin (wielrennen) en Verstappen (Formule 1) doen het goed en opeens zijn Limburgers ook Nederlanders....zolang 'Holland' maar kan scoren!

 

 

Doel van deze website is, om de verzwegen Limburgse historie uit haar verborgenheid te halen.

De overwinnaar schrijft de geschiedenis, doch dat geldt eveneens voor een dominante bevolkingsgroep in een land cq. een dominant landsdeel (in Nederland: Holland)!

Limburgers hebben nog steeds last van het aangepraatte minderwaardigheidscomplex. Men ziet ons buiten Limburg niet als echte Nederlanders. We zijn nu eenmaal ook andere Nederlanders. Sterker nog: de jure zijn wij geen Nederlanders cq. kunnen wij geen Nederlanders zijn, alleen de facto. Moet ik me nu als Limburger dan ook een trotse Nederlander voelen? Niet bepaald. Onze verwantschap met onze buren, de Belgen en Duitsers, is vele malen groter! Onze voorouders wilden al bij België horen en tijdens de periode van de Duitse Bond (1839-1866) zelfs bij Duitsland. Pas na de Tweede Wereldoorlog (en niet zoals incorrecterwijs in de pro-Hollandse Limburgse geschiedenis beweerd wordt, de Eerste Wereldoorlog), schikten de Limburgers zich noodgedwongen in hun lot van Nederlander. De laatste stuiptrekking van geweldloos verzet, de Limburgsche Liga (1920-er jaren) en de in het geheim opererende Frankische Werkgemeenschap (1940-er jaren), konden het tij niet meer keren. Limburg werd, door gebrek aan een eigen leger (met uitzondering van het symbolische bijna 1500 soldaten tellende Limburgsch Bondscontingent gedurende de tijd van de Duitsche Bond), steeds bezet door allerlei grootmachten en minder grote machten. Pas na de Tweede Wereldoorlog berustte Limburg in haar lot van Nederlanderschap, door zich te concentreren op de eigenheid van de Limburgers, die tot drie maal toe (1815, 1839, 1867) op onterechte wijze aan Nederland werden gekoppeld. Nog te zwijgen van de onafhankelijkheidsverklaring van 1848 (en de incorrecte opheffing van de Duitsche Bond in 1866 op grond waarvan Limburg een oneigenlijke provincie van Nederland werd).

Ook al werd er tijdens de regenten Willem I, II en III, een puur discriminatiebeleid gevoerd tegen de Limburgers (o.a. op onderwijsgebied: doordat (hoger) onderwijs verboden was voor hen, ontstond de uitspraak 'de domme Limburger'), waardoor er haat was tegen de westerlingen en was er berusting na de Tweede wereldoorlog, wordt tegenwoordig de houding tegenover het westen van Nederland, Holland, gekenmerkt door ergernis.

De Nederlandse geschiedschrijving is vooral een Hollandse weergave van de historie. Het uit 2011 daterende boek De Droom Van Een Onafhankelijk Limburg: Zin Of Onzin? (ruim 110 pagina's), laat nu eens de Limburgse kant van de Limburgse geschiedenis zien. Dan worden ook 1. de houding tussen de beide bevolkingsgroepen en 2. diverse gangbare uitspraken duidelijk.

Als vervolg op voornoemd boek is in 2015 het standaardwerk bestaande uit twee delen van samen 1318 pagina's, Geef Limburg terug!, verschenen over de verzwegen Limburgse historie. Een uitgebreide en diepgaande studie van ruim twee jaar lag aan het standaardwerk ten grondslag. Een boek vol onthullingen!

Daar waar het eerste boek nog een 'Limburgers wakkerschuddende' functie heeft, met een blik op de toekomst van een potentieel onafhankelijk Limburg, beschrijft het tweede boek de oude en recentere geschiedenis van het Limburgs separatisme en anti-Hollands verzet gedurende de afgelopen 200 jaar inlijving bij Nederland en belicht uitgebreid (met de nodige interessant makende diepgang) historisch-politieke, historisch-juridische en historisch-militaire feiten op populair toegankelijke wijze.

De waarheid mag nooit verzwegen worden. Onze moderne samenleving doet er goed aan open te staan voor haar eigen geschiedenis, alleen zo kunnen we leren van de historie. Wat een aantal Limburgers in ieder geval al geleerd heeft van haar verleden is, dat de inlijving van Limburg bij Nederland door de mogendheden Engeland, Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland (Pruisen) en Rusland, op het congres van Londen in 1831 (pas in praktijk gebracht anno 1839), een falikante misser is geweest en niet voor niets was er van begin af aan een openlijke aversie tegen deze inlijving, zoals uit kranten en geschriften uit die tijd blijkt. Een Hollands leger moest eraan te pas komen om de gemoederen te bedaren en het verzet te breken. Daar waar onze voorouders zich nog geweldadig verzetten, schaamt de Limburger zich heden ten dage om openlijk uit te komen voor regionale trots. De strijdbare aversie van weleer is inmiddels afgezwakt tot een enkele veel gebezigde uitdrukking: Randstad arrogantie.

Voor een deel der Limburgers gevoeld de Randstad-arrogantie als in deze afbeelding.

 

De Randstad heeft de welvaart te danken aan de kolenmijnen in Zuid-Limburg, een onomstotelijk feit! Nu meent men, door de aanwezigheid aldaar van harde macht (politiek) en zachte macht (media: radio/TV) en door de magneetwerking op mensen uit de 'buitengebieden' (waartoe ook Limburg behoort) die hun heil zoeken in de Randstad, datzelfde Limburg te moeten negeren. Ruim 20 jaar duurde het voordat Zuid-Limburg uit de malaise na de mijnsluitingen weer opstond. Terecht mogen we na deze heropstanding trots zijn een volwaardig kansrijk gebied te zijn, dat deel uitmaakt van een Euregionaal samenwerkingsverband met onze buren België en Duitsland. En daar liggen onze kansen, niet in het verre tegen de Noordzee geplakte Holland! De Limburger mag met opgeheven hoofd, vol zelfvertrouwen, zich presenteren aan de buitenwereld. We hebben Holland niet nodig, we kunnen ons zelf staande houden. Limburg is geen dom Limburg meer, geen achterstandsgebied, maar een hoog ontwikkeld Limburg, dat zich bezint op haar roots: de verwantschap met Belgen en Duitsers. Dit geringschattend door het westen opgevatte nationalisme (ten onrechte aangeduid als de overtreffende trap: chauvinisme (= overdreven nationalisme)) is echter niet meer dan het getolereerde, vanuit de Randstad opgedrongen, commerciële nationalisme (eigenlijk chauvinisme) op nationaal niveau, rondom het oranje voetbalelftal. Limburgers: je hoeft je afkomst niet te verloochenen! Je hoeft je niet te schamen voor de zachte g. De nu nog achter voorgehouden hand geuitte droom van onafhankelijkheid, die zo graag door westerlingen wordt weggehoond, kan vrij geuit worden. Er zijn meer dan 90 (!) regio's in Europa die autonomie dan wel volledige onafhankelijkheid nastreven en georganiseerd zijn in de FUEN. Dus zo 'achterlijk' is een onafhankelijkheidsstreven niet. Het huidige Europa is een samenraapsel dat dateert van 1815 (Weens Congres), waarbij macht voor recht ging. De landen zijn niet op etniciteit samengesteld, maar op basis van verdeel- en heers-politiek. Laat Limburg de in 1848 uitgesproken onafhankelijkheid weer terugkrijgen (meer hierover leest u in extenso in het standaardwerk Geef Limburg terug!).

Nog enkele kritisch corrigerende opmerkingen:

* strikt genomen is de door Hollanders en in het buitenland gangbare aanduiding voor Nederland, Holland, een historisch incorrecte aanduiding, want er heeft nooit een soevereine staat Holland bestaan (ook al werd ten onrechte het Koninkrijk der Nederlanden van oudsher door Limburgers als Holland betiteld, vanwege de Hollandse dominantie en bestond gedurende 1806-1810 Koninkrijk Holland (zonder Limburg) alleen als Franse vazalstaat onder leiding van de broer van Napoleon Bonaparte)!

* Limburg, na de eclatante zege van Geert Wilders' politieke partij PVV tijdens de verkiezingen van 2010, aanduiden als een bruine provincie, vooral door mensen uit de Randstad, is ontkenning van de eigen geschiedenis (de hoofdzetel van de Nederlandse Nazi-tak NSB was in Randstadgemeente Utrecht. Niet voor niets in die regio! Nog te zwijgen van de Nederlandse SS, die verankerd was in Holland en circa 10.000 Hollanders bereid vond te strijden voor de 'Führer' aan het oostfront tegen Rusland).

* Limburg heeft een beduidend rijkere historie dan het westen, die teruggaat tot de Romeinse tijd (Heerlen (Coriovallum, 5 na Christus) en Maastricht (Mosam, 10 voor Christus) zijn de oudste steden van Limburg en behoren mede tot de oudste steden van Nederland).

 


De Limburgse geschiedenis in miniatuurvorm: dieptepunten en hoogtepunten.

* Limburg is, door het ontbreken van een leger (slechts stadsschutterijen, die je tegenwoordig zou kunnen omschrijven als paramilitaire eenheden (tussen politie en leger in)), altijd een speelbal en ruilmiddel geweest voor de grootmachten. Er hebben nogal wat grootmachten in het gebied, dat vanaf 1815 Limburg is gaan heten, de dienst uitgemaakt: Romeinen, Kelten, Germanen, Franken, Vikingers, Habsburgers, Bourgondiërs, Spanjaarden, Pruisen, Fransen, Nazis. Maar ook Hollanders en Belgen (waarbij de Belgen en Pruisen (tijdens de Bondstijd althans) als enigen geaccepteerd werden).

* 1815: volgens het Congres van Wenen wordt het gebied dat vanaf dat jaar Limburg zou heten (het latere Belgisch en Nederlands Limburg) ingelijfd bij Holland (de toenmalige, eigenlijk onterechte, aanduiding voor Nederland). Limburg wordt opgedeeld in (uiteindelijk) drie arrondissementen: Roermond (Midden- en Noord-Limburg), Maastricht (Zuid-Limburg) vanaf 1818 en Hasselt (Belgisch Limburg). Tevens wordt tijdens het Weens Congres de Duitsche Bond opgericht, waarvan Limburg later deel zou gaan uitmaken. In het boek Geef Limburg terug! komt dit aan de orde.

* 1819: het Nederlands wordt met vertraging pas in 1823 ingevoerd in Limburg, na fel protest. De gangbare talen waren en zijn dan nog steeds: Limburgs dialect, Frans (vooral ook als ambtelijke taal) en Duits (oostelijk deel, vooral populair tijdens de Bondstijd). In het boek Geef Limburg terug! komt dit aan de orde.

* 1830: België ontstaat als onafhankelijke staat na declassificering door Willem I van de Vlamingen en Limburgers (geen recht op onderwijs, geen vrije beoefening van het geloof (Katholicisme), extra hoge belasting moeten betalen, het niet mogen bekleden van hogere overheidsposities (iets dat in Nederlands Limburg tot op heden bij overheidsinstanties opvallend waarneembaar is) en het verplicht Nederlands moeten spreken). Limburg wordt door de Belgen bestuurd, tot algehele instemming van de Limburgse inwoners. Alleen Maastricht blijft, tegen de zin van de inwoners, staats door de aanwezigheid van een Hollands garnizoen soldaten. De Limburgers buiten staats Maastricht hebben gelijke rechten als de overige Belgen. In het boek Geef Limburg terug! komt dit in extenso aan de orde.

* 1838: met de aankondiging dat Willem I aanspraak maakt op het oostelijke deel van Limburg (huidige Nederlands Limburg), onstaat een petitiebeweging, met diverse protagonisten die vanaf 1844 present zijn in de separatistische bewegingen. In het boek Geef Limburg terug! komt dit in extenso aan de orde.

* 1839: Limburg wordt opgesplitst in een Belgisch deel en een Nederlands deel, tegen de zin van de inwoners (werd door de grootmachten Engeland, Frankrijk, Pruisen en Rusland zo bepaald tijdens het Verdrag van Londen, als compensatie aan de Duitsche Bond (niet Willem I!) voor het verlies van het grote westelijke deel van Luxemburg aan België: daarom dat Luxemburg nu nog maar een klein land is). Limburgers hebben geen gelijke rechten als overige Nederlanders. In het boek Geef Limburg terug! komt dit in extenso aan de orde.

* 1839: Limburg sluit aan bij de Duitsche bond. Hierdoor krijgt Limburg het enige eigen leger in haar geschiedenis, bestaande uit geboortige Limburgers: het bijna 1500 manschappen tellende Limburgsche Bondscontingent . Er komen tijdelijk twee gouverneurs (staats (= Hollands) en bonds) en twee officiële kranten (staats en bonds)). In het boek Geef Limburg terug! komt dit zeer uitgebreid aan de orde.

Medaille van de Duitsche Bond uit 1840 met de wapens van de deelnemende koninkrijken (5) en onafhankelijke: vorstendommen (10), groothertogdommen (6), hertogdommen (13) en stadstaten (4) plus een keizerrijk (1).

 

Medaille uit 1848, het revolutiejaar in diverse Europese landen.

Limburg vormde samen met Luxemburg een apart lid van de Bond en hadden als zodanig samen drie zetels in het Bondsparlement (Bundestag, de meeste leden van de bond hadden slechts 1 zetel, Limburg-Luxemburg had aldus een zwaardere stem), behoudens 1848/1849 toen de Nationalversammlung (Nationale Vergadering) de functie van de Bundestag overnam en Limburg twee afgevaardigden leverde: Jan Lodewijk van Scherpenzeel-Heusch en Alexander Schoenmaeckers. Meer hierover in extenso in het boek Geef Limburg terug!

 

Het enige echte Limburgse leger, bestaande uit louter Limburgers, was het bijna 1500 manschappen tellende symbolische Limburgsche Bondscontingent (eliteleger door aanwezigheid van Jagers Te Paard [die geen banden hebben met de latere 'Limburgse' Jagers], voltigeurs en tirailleurs en aanvankelijk ook sappeurs en mineurs). Een uiterst uitgebreide uiteenzetting van het Limburgsche Bondscontingent in haar drie varianten met uitleg van de 19de eeuwse militaire termen, is te lezen in de boeken Geef Limburg terug! en Militaria-Limburgensia: Het Limburgsche Bondscontingent 1842-(1867). Nog nooit eerder (letterlijk) werd er een dergelijk uitgebreide en diepgaande uiteenzetting gegeven van het Limburgsche Bondscontingent.

Het Limburgsche Bondsleger heeft deels alleen aan de Duits-Deense oorlog deelgenomen en werd gemobiliseerd in 1859 tijdens de Italiaans-Oostenrijkse oorlog, hetgeen een penibele situatie opleverde voor de Hollanders. Bij deelname van het Limburgsch Bondscontingent aan de oorlog (op grond van de Bundesverfassung en de Kriegsverfassung) en een verlies van Oostenrijk (hetgeen ook gebeurde) zou Holland automastisch betrokken zijn bij de oorlog en het risico lopen opgedeeld te worden in Italiaanse gebieden. De Hollanders wilden maar al te graag van Limburg af, alleen Willem III niet!

 

Alles binnen de rode lijn vormde tesamen de Duitsche Bond, inclusief Limburg dus.

 

* 1840: Limburgers worden door de dictatortrekken vertonende (zichzelf tot koning gekroonde) Willem I, uitgesloten van deelname aan het stemmen over de Nederlandse grondwet. Diverse niet-Limburgse parlementsleden tekenen (zonder succes) protest aan. (De eerste grondwet uit 1815, waarover ook de Zuidelijke Nederlanden, het latere België/ Limburg/ Luxemburg, mochten meestemmen en die tegen deze grondwet waren, werd door de vuile Willem I via de 'Hollandse Rekenmethode' (stemvervalsing) toch oneigenlijk aangenomen). In het boek Geef Limburg terug! komt dit aan de orde.

* 1844: Er ontstaat uit de petitiebeweging van 1838 een separatistische beweging, waarin Frans Corneli een belangrijke rol vervult. Het is een beweging met dubbele agenda: officieel administratieve binding met Nederland beogend, echter officieus aansluiting bij België nastrevend. In het boek Geef Limburg terug! komt dit zeer uitgebreid aan de orde.

* 1848: Limburg is onderdeel van de Duitsche Bond als puur Duits (alleen adminstratief Nederlands met toepassing van de Duitsche Bondswetten) zelfstandig hertogdom (een zelfstandige staat dus, conform art. 2 van de Wiener Schlussakte). Degene die dit voor elkaar heeft gekregen, is de leider van de Limburgse Separatistische Beweging, Jan Lodewijk baron Van Scherpenzeel-Heusch, die tevens afgevaardigde is van Limburg in het Duitse Bondsparlement (Nationalversammlung). In dat jaar van revoluties voor meer liberalisme in Frankrijk, Oostenrijk, Hongarije, Pruisen, Italië en Ierland en de onenigheid tussen de twee grootmachten binnen de Duitsche bond (Pruisen en Oostenrijk), wordt deze onafhankelijke status van Limburg, als mindere prioriteit, geen kracht bijgezet met het plaatsen van een groot leger in Limburg of de steun van de twee grootmachten. Er speelden nog meer factoren mee, uitvoerig uiteengezet in het boek Geef Limburg terug!

De leider van de Limburgse Separatistische Beweging Jan Lodewijk baron Van Scherpenzeel-Heusch, die de Limburgse onafhankelijkheid op papier wist te realiseren in 1848 in Frankfurt am Main.

 

* 1866: de Duitsche bond valt ten onrechte uiteen en hertogdom Limburg wordt een 'Hollandse' provincie. In het boek Geef Limburg terug! wordt het bewijs geleverd dat de opheffing illegaal is, hetgeen consequenties heeft voor de feitelijke status van Limburg.

* 1867: Frankrijk wil Luxemburg (in personele unie met Nederland) van de Hollanders kopen. Hollanders zijn calvinistische zakenlui en ruiken geld. Uit angst voor grootmacht Pruisen wordt het advies van Bismarck gevraagd. Bismarck (Pruisen) kan de verkoop van Luxemburg aan Frankrijk niet accepteren en dreigt met een oorlog. Frankrijk laat de koop schieten. Daardoor is tevens het lot van Limburg bezegeld, dat nu niet meer deel uitmaakt en hoeft te maken (als compensatie voor Luxemburg in geval Frankrijk Luxemburg zou hebben gekocht) van de Noord-Duitse Bond en wordt volledig incorrect (immers de Duitsche Bond kon niet worden opgeheven op grond van art. 5 van de Bundesverfassung en aldus de Wiener Schlussakte) heringelijfd als provincie bij Nederland. In het boek Geef Limburg terug! laat de auteur zien dat Limburg feitelijk een Belgische provincie is of een Duits bondsland, al naar gelang de uitleg van het Verdrag van Praag (op grond waarvan de Duitsche Bond ontbonden werd, hetgeen anderen weer zien als incorrect omdat zij de Noord-Duitse Bond als een voortzetting van de Duitsche Bond betrachten, dat tot twee stromingen in de geschiedkunde heeft geleid).

* 1906: Limburg verliest de naam Hertogdom (die het al die tijd als provincie nog steeds in gebruik had). In het boek Geef Limburg terug! komt dit aan de orde.

* 1919: België eist Nederlands Limburg terug tijdens het verdrag van Versailles. De mogendheden Engeland en Frankrijk wijzen dit af. In het boek Geef Limburg terug! komt dit zeer uitgebreid aan de orde.

 

De terechte, doch afgewezen, Belgische aanspraak op Nederlands Limburg.

 

* 1925: een nieuwe verzetsbeweging tegen de Hollanders wordt opgericht en weet danig de gemoederen bezig te houden: de Limburgsche Liga. In het boek Geef Limburg terug! komt dit in extenso aan de orde. Nog nooit eerder (letterlijk) is een dergelijk uitgebreide uiteenzetting van de Limburgsche Liga verschenen.

* 1939: het bevreemdende koningshuiscouplet wordt toegevoegd aan het (ook in Belgisch Limburg gezongen) Limburgse volkslied (dat zonder dat couplet tenminste geen koningshuislied is, zoals het Nederlandse zgn. 'volkslied', maar een echt volkslied). In het boek Geef Limburg terug! komt dit aan de orde plus dat Limburg impliciet genoemd wordt in het Duitse volkslied.

* 1942: de geheime SS-organisatie bestaande uit collaborateurs, Frankische Werkgemeenschap (zoals Saxo-Frisia in noordoostelijk Nederland en De Lage Landen in Holland), probeert Limburg los te rukken uit het Nederlands staatsverband. In het boek Geef Limburg terug! komt dit in extenso aan de orde. Nog nooit eerder (letterlijk) is een dergelijk uitgebreide uiteenzetting van de Frankische Werkgemeenschap verschenen.

* 1965: begin van de sluiting van de steenkolenmijnen door de Hollanders (die als laatsten (begin 20ste eeuw) hier mijnen zijn gaan exploiteren, na de Walen en de Duitsers (19e eeuw al)): 75.000 mensen van een beroepsbevolking van 220.000 wordt werkeloos. Compensatie in de vorm van DSM, ABP, CBS etc. beslaat slechts ongeveer 15.000 arbeidsplaatsen (hoog gerekend, de meegekomen Hollanders naar het zuiden niet meegerekend!). Het duurt letterlijk 20 jaar voordat Limburg uit het dal kruipt. De mijnwerkers met de verschrikkelijke ziekte silicose ('stoflongen', brandend gevoel tijdens het ademen) kregen pas na 15 jaar, toen inmiddels genoeg van deze mijnwerkers waren overleden, een schamele vergoeding (beduidend minder dan was toegezegd). Deze mijnwerkers hebben slaafse arbeid onder letterlijk mensonwaardige omstandigheden moeten verrichten. En dat in Nederland! Maar in plaats van dank krijgt men stank van Holland, dat de industrie en de welvaart te danken heeft aan de Limburgse mijnen, die letterlijk de motor van de Nederlandse economie vormden. Dit is geen geschiedvervalsing, maar verzwegen geschiedenis (zoals ook het merendeel op deze website).

De Hollanders vonden het niet nodig de Limburgerse mijnwerkers te eren voor het lovenswaardige werk onder onmenselijke omstandigheden dat ze hebben gedaan, de Belgen wel. (verwonderlijk is het niet: nadat Limburg in 1839 uiteen viel in een Belgisch en Nederlands deel, werd het westelijke deel gefinancierd en de inwoners hadden gelijke rechten als de rest van de Belgen, terwijl de Hollanders het oostelijk deel hoge belastingen lieten betalen (om het bijna bankroet van Holland van 1840 te saneren, een schuld waaraan Limburg als ex-Belgische provincie part noch deel had gehad!!!) en een discriminatiebeleid voerden (voortzetting van het discriminatiebeleid van 1815-1830), waarin Limburgers niet mochten deelnemen aan de grondwet van 1840, geen onderwijs mochten genieten, geen hoge posities mochten bekleden en gedwongen werden Nederlands te praten, vergelijk dat een Hollander gedwongen zou worden om Limburgs dialect te praten (Frans, Duits en dialect waren de voertalen in Nederlands Limburg). Deze lijn is doorgetrokken tot ver in de 20ste eeuw!).

 

* 1993: watersnoodramp. Limburg krijgt uiteindelijk dijken (na 11 jaar, vanaf 2004 pas!) op voorwaarde dat de bouw zelfbekostigend is (dus geen rooie cent uit Holland s.v.p.).

* 2013: Holland wil superprovincies. Limburg en Brabant samen: verlies van eigen identiteit.

* 2013: Dubieuze viering van 200 jaar koninkrijk. Dubieus, omdat Willem I zichzelf tot koning gekroond heeft en daarmee een eind heeft gemaakt aan de allereerste moderne republiek ter wereld! Dubieus ook, omdat uitgerekend een bekende Limburgse acteur zo weinig besef heeft van de Limburgse historie, dat hij de rol van Willem I voor zijn rekening heeft genomen. Dat is hetzelfde als wanneer een Jood de rol van Hitler zou spelen in een speelfilm. Willem I heeft namelijk het vuile discriminatiebeleid ten aanzien van Limburg ingevoerd, dat onder Willem I t/m III actief werd uitgevoerd en passief onder Emma en Wilhelmina, meer dan 100 jaar (wie heeft het dan nog over de 'slechts' 5-jarige Duitse bezetting?). De acteur had er goed aan gedaan zich de historie van zijn geboortegrond te gedenken, want nu zal hij wellicht de schlemiel zijn. Holland heeft een Limburger zover gekregen, de eens door Limburgers zo gehate Willem I te spelen. Holland lacht zich in het vuistje.

* 2015: het 1318 pagina's tellende standaardwerk Geef Limburg terug! bestaande uit twee delen met in totaal ruim 205.000 woorden plus ruim 920 afbeeldingen verschijnt en markeert het startpunt van omdenken van die Limburgers die open staan voor de waarheid en zich niet verschuilen achter zelfgenoegzaamheid (zoals destijds in de Vriendjesrepubliek Limburg).

* 2017: Limburgse overheid en media duwen de Limburgers door de strot dat we pas 150 jaar bij Nederland zouden horen (bewuste (?) geschiedfalsificatie) en dat behoren te vieren (?!). Daar waar, in plaats van heulen met de Hollanders, het meer op zijn plaats was geweest de Limburgers de ware eigen historie voor te houden (de Belgische (1830-1839) en Duitse (1839-1867) periode) en een jaar van rouw af te kondigen. De ketening aan Nederland is wis en waarachtig geen zegen en evenmin reden tot vieren. De Limburgers zijn alleen de facto Nederlander, de jure soeverein! Het boek Militaria-Limburgensia: Het Limburgsche Bondscontingent 1842-(1867) verschijnt, een boek over het enige echte Limburgse leger ooit. Dit leger stond in Duitse dienst en was geen onderdeel van het Nederlandse leger (ook al suggereerden Willem II en Willem III en dientengevolge de media en geschiedenisboeken, met spaarzame aandacht voor de Duitse episode van Limburg, dat het anders was (gemakshalve de verplichtingen aan de Duitsche Bond negerend in hun propaganda naar het Nederlandse volk toe).


 

Het Limburgse wapen.


Sinds 1886 heeft Limburg het hier afgebeelde wapen.

Linksboven het wapen van Valkenburg (ten tijde van het Hertogdom Limburg deel uitmakend van dat hertogdom en dus hetzelfde wapen), rechtsboven het wapenschild van Gulik (Jülich, een gebied dat zich grofweg uitstrekte van zelfs zuidelijk van zuid-Limburg tot voorbij Noord-Limburg, aan de oostgrens met Duitsland), rechtsbeneden het wapen van Oppergelder (het huidige Gelderland en delen van Noord-Limburg noordelijk van Venlo) en linksbeneden het wapenschild van het land van Horn (omgeving Horn aan de westgrens met België). In het midden is het wapen van het oude Hertogdom Limburg (niet te verwarren met het Hertogdom Limburg als aanduiding van onze provincie gedurende 1839-1906). Het oude Hertogdom Limburg lag grotendeels zuidelijk van Limburg en omvatte grote delen van Zuid-Limburg tot aan Sittard. De 'kroon' boven het Limburgse wapen is de hertogelijke hoed.

 

 

De Limburgse vlag.

 

 

Sinds 1953 heeft Limburg de hier afgebeelde vlag met de kleuren zilver, blauw (de Maas voorstellend) en geel. De dubbele staart refereert aan de verbondenheid tussen beiden Limburgen.Voordien voerde Limburg de rood-witte vlag (rood boven en wit beneden), zoals op een kazernetekening van het Limburgsch Bondscontingent te zien. Zie boek Geef Limburg terug!


 

 

©2012-heden, Henri Smeets